Spurrewubsie blogt ...

zondag 16 juli 2017

Tijd om halfweg eens stil te staan... wat maakte dat 2017 hét jaar van de verandering werd!

2016 is voorbij...

We staan aan de helft van 2017...

En ik had maar 1 voornemen:

in 2017 nog meer leven zoals ik dat al deed in 2016!

Ik zeg het regelmatig tegen de mensen

maar ik ben 35 jaar en heb het gevoel dat ik in de beste jaren van mijn leven zit.

Als ik nadenk hoe dat komt, dan kom ik wel op een paar zaken

die ik gerust wel eens wil delen.

Dit maakte mijn 2016 en pluk ik verder de vruchten in 2017!

In 2014 overleed mijn veel te jonge schoonmama aan kanker

en het is jammer om te zeggen dat je pas maximaal

van het leven gaat genieten als je van dichtbij meemaakt

hoe vlug het gedaan kan zijn.

We leven NU en daar profiteren we als gezin veel meer van.

Niemand is vrij van scheiden

maar ik ben blij dat ik na 16 jaar nog steeds bij mijn man ben.

Je hoort niet anders dan scheiden, liegen en bedriegen, gebroken gezinnen,

kinderen ingezet om partners te raken, enz...

Voor zover ik weet zijn we de enige partners in elkaars leven ;-)

en alhoewel het met up and downs gaat - zoals bij vele gezinnen denk ik -

slagen we er in om elkaar jaar na jaar gelukkig te maken.

Wat in een ander gezin gebeurt is onze zaak niet,

enkel hier en bij ons is wat voor mij telt.

Ik probeer elke week mezelf minimaal 1x op nummer 1 te zetten.

Ik ga op woensdagavond naaien en om 18u gebeurt de officiële overdacht.

Dan wordt het huishouden met kinders en al overgedragen aan de man des huizes.

Ik maak nog het avondeten, maar ik hef mijn gat op als mijn bord leeg is en

zwaai liefdevol mijn 2 koters en man uit en denk dan: eindelijk, me-time.

Maar ook op andere momenten denk ik aan mezelf.

Ik ga op naaiweekend met de vriendinnen,

volg workshops, ga shoppen, ga er met de kids op uit

ook al zou ik thuis wel wat werk kunnen verzetten.

Die welgemeende lachjes op hun gezicht maken mijn dag goed.

Wat doe ik nog? Ik doe wat ik kan en wat ik wil :-)

Ik doe wat me gelukkig maakt.

Wat een ander daar van denkt?

I... don't... care...

Mijn motto van mijn leven is het gelukkig maken van mijn kinderen.

Alles gebeurt in het teken van de kids, ze zijn mijn alles.

Moeten ze daarom altijd op nr 1 staan?

Ja, maar als ik mezelf nu en dan eens op nr 1 zet dan is nr 2 best ook te pruimen hoor.

Een dagje oma, een exclusief dagje met papa - waar normaal meer kan en mag dan met mama -

een dagje bij tante of bij meter of simpelweg, dat dagje of avondje met de babysit
(waar commanderen wat te spelen hun beste eigenschap is).

Ik breng hen bij wat geluk is: niet zozeer de materialistische maar wel de niet-materialistische kant.

Liefde, respect en begrip zijn namelijk niet te koop.

We - mijn man en ik - denken niet alleen aan onszelf of aan de kids.

(want ja, ook hubbie doet aan me-time zoals het E of WK voetbal,

verplaatsingen met Club Brugge, bierfeesten, olympische spelen,...)

We zien er op toe dat we ook tijd voor onszelf maken.

We gaan er regelmatig alleen op uit,

we boekten bv eens een weekendje Brugge voor ons,

we genieten dan eens op en top van eens met twee te zijn.
Dit doen we zeker nog!
En wel allicht want ik kocht vouchers op vakantieveiling voor ons 2 aan zee ;-)

We leerden de zaligste plaats in Frankrijk kennen en

gaan voor de eerste keer in 16 jaar naar dezelfde plaats terug op reis.

Domaine a l'aise, daar komen wij met 4 tot rust.

Echt rust...
En we boekten wat langer - lees veel langer - dan vorig jaar.

En ja hoor: ik had het niet meer durven dromen

maar op 14 augustus 2016 had ik mijn droomhuwelijk.

We waren al wettelijk getrouwd maar het meisje in mij wou een sprookjeshuwelijk.

Ik wilde iedereen die voor ons op één of andere manier belangrijk was erbij,

ik wilde een magische dag, ik wilde op en top genieten in een kader van romantiek

en baby, we dit it!!

Het was onze dag en ondanks enkele verplichte beleefdheden

waardoor ik nooit met een schuldgevoel zou moeten gaan rondlopen

- denk maar aan bepaalde gasten die je niet verder kan dan uitnodigen

omdat je niet onbeleefd bent om bepaalde collega's (ondertussen ex-collega's) niet uit te nodigen ;-)

maar dan doe je dat vreugdesprongetje bij dat ene berichtje

omdat ze toevallig niet kunnen komen. Perfect toch. ;-)

Kwam hij/zij toch, hopelijk hadden ze een leuke dag of anders, jah, pech e.

Dat brengt me bij het volgende punt.

Ik ben me veel minder gaan ergeren aan bepaalde mensen.

Waarom?

Triestig voor de mensen waar ik me vroeger of in de toekomst aan erger

maar het is triestig voor die personen hoe ze zijn,

maar dat maakt of kraakt mijn gevoel niet meer.

Hoe ik me voel, hoe mijn gezin en familie zich voelt, da's pas belangrijk!

Als een ander zich op een bepaalde manier leeft en/of gedraagt,

dan is dat goed of jammer voor hen

maar zoals ik al zei: I don't care...

Het klinkt misschien grof maar ik weet wie ik ben, ik weet waarvoor ik leef
en ik weet dat ik respectvol ben voor iedereen.
Maar ik weet ook wie voor mij telt en wie niet.

De ceremonie van ons huwelijksfeest stak ik zelf ineen.

Het had zoveel betekenis, zoveel meer dan voor een altaar staan.

Ook mijn kinderen hebben de keuze of ze verder christelijk praktiserend zullen zijn.

Geen maskers meer, geen toten trekken zoals we het int West-Vlaams zeggen,

we zijn wie we zijn en doen waar we ons het best bij voelen.

Ik probeer meer structuur in mijn leven te krijgen.

Ik ben een vergeetkous en daar werk ik aan.

Alles wat ik direct kan doen, in de hele kleine dingen

probeer ik dan ook direct te doen.

Lijstjes maken is nog steeds mijn sterkste punt

lijstjes van lijstjes worden ook vaak gemaakt :-D

De app ... helpt me hier supergoed mee.

Wat is me verdoeme weer niet gelukt is dit jaar

is het rondsturen van kerstkaartjes :-/

Maar ik slaagde er wel in om meer dan een week voor kerstavond

alle pakjes besteld of onder de boom te krijgen.

Ik naai supergraag en ik startte in 2016 mijn eigen zaakje,

ik naai namelijk kleine maar leuke dingen voor de mensen.

Van etuis, tot zakken, tot babyspullen,

mensen gelukkig maken met mijn eigen creaties leidde met tot volgende quote:

happiness is handmade.

Een zittend gat doet zijn deugd,

maar dat gat van mij moet gewoonweg wat uitdagingen krijgen.

Dromen voor 2017 waren workshops geven en

op een grote beurs staan met mijn handgemaakte spullen.
En hey, die beurs deed ik en was een overdonderend succes!
En de workshops: er staan er al 2 gepland na het verlof!

Voor meer info: zie mijn facebookpagina

Ik geniet van mijn job.

Ik startte als opvoedster bij mensen met een mentale handicap,

kon een job als hoofdopvoedster in de wacht slepen,

maar koos uiteindelijk voor mijn gezin

en kwam in het onderwijs terecht na het behalen van mijn lerarenopleiding.

Nu ben ik sinds 1 september in een team van 4 megatoffe collega's

opvoedster in een middelbare school.

Voorheen werkte ik 5 jaar als opvoedster - leerlingenbegeleidster in een zijtak van de school,

het kleine zusje van mijn huidige school (eerste graad).

Ik heb echt het gevoel dat ik leef...

Ieder lid in ons gezin heeft zijn leven en

samen past dat als een puzzel.

We zijn gelukkig als persoon en

we zijn supergelukkig samen.

We denken aan onszelf en aan de ander.

We genieten van het leven!

En heeft een ander daar problemen of commentaar op?

I don't care ;-)

Op een nog steeds gelukkig 2017!
Stefaan, Sofie, Emma en Mathis

Volgend blogbericht volgt in de eerste helft van augustus:
ja hoor, het langverwachte verslag van het wat en hoe
van ons huwelijk op de buiten en in de tuin!
Met alle do's and don'ts, tips and tricks

Groetjes Sofie van spurrewubsie

maandag 21 november 2016

Bloggers for life 2016: een Ipadhoes en een pennenzak kunnen van jou worden!

De warmste week van het jaar,

jup, hij is weer op komst.

Dit is een periode waar ik zo naar uitkijk,

want ik hou van de kerstperiode met al zijn toeters en bellen.

Ik hou van de warmte in ons huis,

ik hou van de kaarsjes

ik hou van de kerstquotes die je even doen stilstaan

bij de liefde en het geluk die wij als gezin mogen ervaren,

het geluk van een thuis in ons huis.

Als ik aan kerst denk,

dan zie ik gezellige taferelen.

We delen pakjes uit,

we geven knuffels,

de lach op elk van ons gezicht geven onze hartjes kriebels,

kortom, genieten in zijn puurste vorm van het woord.

3 jaar geleden vierden we ook kerst...

Alles was mooi versierd,

maar het was enkel maar de verpakking van onze ruimte.

We lachten allemaal,

maar binnenin stelden we de vraag

of het bij het volgende kerstfeest wel hetzelfde zou zijn...

Laat me vertellen dat het vanaf 5 maart 2014 nooit meer hetzelfde is geweest.

Tranen vullen mijn ogen maar op 5 maart

verloren mijn kinderen hun veel te jonge oma,

verloren mijn man en zijn zus hun mama,

verloor ik mijn schoonmama.

Ook mijn schoonpa verloor zijn vrouw en

gezien hij het rouwproces nog steeds niet kan afsluiten,

ondanks alle hulp, verloren de kids ook een deel van hun opa.

Kerst 2016 wordt normaal weer een kerst

met een mooie verpakking van een mooie binnenkant.

Het gemis blijft altijd, maar we gaven het een plaats.

De realiteit is wat hij is en samen met onze familie

proberen we een kerstfeest te hebben

waar puur geluk weer de vorm aanneemt van genieten.

Genieten - niet alleen tijdens deze periode maar het hele jaar door -

moet voor iedereen centraal staan,

ook voor de vrouwen die momenteel vechten

tegen dat vreselijke beestje kanker.

Steun onze actie en geef vrouwen in behandeling tegen kanker

een sprankeltje hoop,

help hen even de zware behandeling vergeten

door hen te laten genieten van een verwenmoment

zoals een massage, een restyling bv voor een belangrijke dag,

een kappersbeurt, advies van een voedingsdeskundige,...

Steun via ons de actie 'altijd vrouw'

en koop via onderstaand formulier lotjes voor onze actie.

Wij verkopen deze week

- andere deelnemers kan je verder in dit bericht vinden -

lotjes voor handgemaakte spullen.

Uit alle aangekochte lotjes wordt een winnaar getrokken,

deze winnaar wint het handgemaakte item.

Wat heb ik gemaakt?

Ik maakte een Ipadhoes (of een boekenhoes, ...)

met een bijpassende pennenzak.

De volledige opbrengst gaat naar vzw altijd vrouw.

Bedankt aan Annelies en Sarah om voor de tweede maal

hun schouders onder dit project te zetten,

goedheid wordt in één of andere vorm altijd beloond,

al is het maar onder de vorm van dat ene straaltje geluk dat je meer krijgt...

Ook bedankt aan alle mensen die al

naaiden voor de dienst kinderoncologie in het UZ Gent!

Wat te doen????

De kleine lettertjes kun je helemaal onderaan dit bericht nog eens nalezen, maar je maakt kans om te winnen als je vóór vrijdag 25 november middernacht virtuele lotjes koopt voor €2/stuk.

Hiervoor moet je onderstaand formulier invullen en overschrijven op het rekeningnummer van de actie BE69 3770 2596 1378 met vermelding nummer 13 - je naam & voornaam - aantal lotjes.

Nummer 13 is het specifieke nummer van mijn genaaid stuk, hieronder kan je een overzicht vinden van de andere creaties voor deze week.

11 Jace did it • 12 Straight Grain • 13 Spurrewubsie • 14 By Eva Maria • 15 Nononsonsmoms • 16 Staruur • 17 MamC • 18 Nele De Schepper • 19 Miezemuizejongskes • 20 Blanche

De kleine lettertjes:
• Elke veiling duurt van maandag tot vrijdag, je kan dus vanaf maandag tot en met vrijdag overschrijvingen doen op rekeningnummer BE69 3770 2596 1378, voor zoveel lotjes als je zelf wenst. Er wordt geen uitzondering gemaakt.
• Per stuk waarvoor je lotjes koopt, graag 1 overschrijving. Dit om verwarring te vermijden. Wens je voor stuk 1 graag 3 lotjes en voor stuk 5 graag 2 lotjes? Perfect mogelijk, maar bezorg ons de centen in twee overschrijvingen - eentje van 6 euro voor stuk 1 en een van €4 voor stuk 5.
• Er wordt geen cash geld aangenomen. Wij hebben geen kassa, en de deelnemende blogsters wonen verspreid over het land. Wil je een lotje, registreer je dan via het formulier, en schrijf daarna over op de rekening
•Per overschrijving vragen we met aandrang de volledige en juiste vermelding in de mededeling te gebruiken. Deze gegevens zijn terug te vinden op de blog van de maakster in kwestie. (Dus voor mijn stuk hierboven, voor de andere stukken op de blogs van mijn collega's.)
• Op elke blog waar je een stuk koopt, vul je het formulier in, zodat we over je gegevens beschikken in geval van winst. We vergelijken deze lijst met de overschrijvingen. Enkel een overschrijving vergezeld van een registratie via het formulier is een geldige deelname.
• De centen schrijf je over op rekeningnummer BE69 3770 2596 1378 en enkel op dit nummer.
• Alle centen gaan integraal naar het goede doel, er worden geen kosten vanaf gehouden, ook niet voor de verzending van de stukken. Wij doen dit vrijwillig om de doelen te steunen. Hou daarom in het achterhoofd: we veilen handgemaakte stukken van hobbynaaisters. Hou er rekening mee dat misschien niet alles 100% perfect is afgewerkt. (Dat is een winkelstuk meestal ook niet.) Er loopt al eens een naadje scheef of er hangt al eens een draadje los: niemand is perfect. We gaan voor een perfecte imperfectie overgoten met veel menselijkheid!
• Verzending naar het buitenland is duur vanuit België. Wens je vanuit het buitenland lotjes te kopen voor een stuk? Dat kan, maar als je wint, vragen wij de verzendkosten zelf te dragen.
• De trekking gaat door op 18 december. De winnaars worden via de blogs en op de facebookpagina bekend gemaakt.

Alvast een dikke merci!!

donderdag 29 september 2016

Het startte allemaal met een communiefeest...

Hoe een feestje organiseren?

Hier zijn alvast wat tips voor een geslaagd communiefeest!

De mensen die me kennen weten dat ik niet bang ben

om mijn schouders onder een feestje te zetten,

vooral voor de organisatie en de uitwerking ervan...

En voor het feesten ;-)

Het communiefeest van mijn zoontje was een proevertje,

ons trouwfeest moest de kers op de taart worden

(en pssst, dat was het ook, maar dat wordt een volgende blogpost).

Ok, dat kleine aapje deed zijn eerste communie.

Dus uitdaging 1: zijn outfit!

Ik ben van mening dat een communie-outfit anders moet zijn dan anders.

Niet specialer, niet duurder, maar anders.

Een hele tijd heb ik mijn hoofd gebroken over hoe ik zijn tenue zelf kon maken,

maar ik kwam er maar niet uit.

De communiefolders brachten ook geen oplossing,

sorry, die waren problematisch...

Al die reclame met de beige broeken en de donkerblauwe blazers,

no no no, dat was onze Mathis niet.

Het mocht klassiek zijn, maar niet op die manier.

Ik zag dan al eens de nieuwe blazer van Morley passeren

en toen dacht ik: ok, deze moet het worden!

Bij Basile in Nieuwpoort vonden we een betaalbare outfit

(geen 600 à 800 euro zoals ik regelmatig hoor passeren -
alhoewel je dat daar ook in een fluit kon spenderen).

Dit werd het: een combinatie van een sportieve en toch opgeklede look.

En dan de touch met zijn chique schoenen (zoals hij ze zelf noemt).

De trui onder de blazer maakte het geheel af.

Met dank aan de klikmobiel voor de fantastische foto's

Uitdaging 2: hoe organiseren we het feest praktisch?

We wilden een apart feestmoment met de dichte familie,

een receptie met vrienden en we hadden de viering

die pal in de namiddag om 15u gepland stond.

Ok, eventjes krabben aan het hoofd,

hoe doen we dat op 1 dag??

Om 17u van de viering komen en met de familie apart eten

en dan nog op een deftig uur receptie houden? Hmmm...

Twee dagen feesten zag ik praktisch en financieel niet zitten

(2x eten, 2x zaal huren, 2x iedereen naar de kapper,...)

Dus was het simpel:

-> De dichte familie kwam om 11u voor de apero en het middageten.

-> Om 14u30 vertrokken we met z'n allen goed gemutst naar de viering.

-> Na de viering kwam het ijslam.

-> Na het ijslam begon de receptie.

Ps de viering was voor iedereen geslaagd,

want het feit dat je al de hele middag samen zit maakt de sfeer wel anders.

Sommigen zaten met de smile tot over de oren op hun stoel

(zat de picon daar voor iets tussen?),

sommigen (lees: het neefje) verveelden zich steendood en vielen na 5 min in slaap :-)

Ik heb het tegen mijn schoonzus gezegd... Zolang dat ventje niet gedoopt is, interesseren vieringen hem niet... ;-)

Uitdaging 3: en wat doet de rest van het gezin aan??

Gezien ik de kledij van mijn manneke niet kon naaien

moest ik mijn hobby wel ergens anders uitleven.

Dus maakte ik een kleedje voor mij.

Ik koos voor de Belladone van Deer and Doe

zoals ik hier en hier al maakte,

maar dan uit steviger katoen en een V-rug ipv de gekruiste panelen.

Dan zag mijn ma mijn kleedje,

geraakte ze in paniek dat ze nergens iets vond

en met haar poesjesogen overtuigde ze mij

om haar kleedje ook te naaien.

Het werd hetzelfde patroon maar de plooien werden uit de rok gehaald

(omdat mijn ma vond dat ze daarmee dikker toonde)

en de rug werd een gewone ronde uitsnijding.

Mijn dochter droeg een kleedje met het patroon van Ienemiene:

once upon a party (bovendeel met plooien en klokrok).

Het stofje was een stofje van Pieke Wieke die al

2 jaar in mijn kast lag...

Het mooie truitje vond ik bij Fred & Ginger.

En de man des huizes, die liet zich voor de gelegenheid

eens kleden door Deleye in Roeselare.

Uitdaging 4: de zaal

Heel dicht bij ons huis vonden we een ideaal zaaltje.

Net verbouwd, grote keuken, toog, tuin en vooral:

een grote serre aan de zaal, met terras en grasveld.

Dus hoe koud het ook was, we hadden een soort binnenspeeltuin

en veranda voor de kids en voor onze gasten.

En wat een luxe, het was droog weer, maar koud

dus ideaal voor de apero en de receptie!

Uitdaging 5: de final touch: de inrichting en deco!

The I love it's!

Voor 's middags koos ik voor een grote (bijna) vierkante

tafelopstelling voor de volwassenen,

want hoe saai kan het zijn als je allemaal mooi op rijtje naast elkaar zit.

De kids zaten naast ons aan een aparte tafel.

Tafel van de volwassenen

Tafel van de kinderen

Welke deco gebruikte/maakte ik?

Luxetafelpapier, tafellopers en servetten kwamen van de AVA. Ik koos voor wit tafelpapier zodat de mint en gouden deco goed opviel. Té is nooit goed.

Zelfgenaaide onderleggers (stof op zolder)

Kleine en grote verzamelde flessen voor de bloemen, lege bokalen in alle formaten voor de kaarsen. De kleine flesjes spoot ik in mint en goud (voor ons huwelijksfeest kleurde ik de binnenkant, maar dat volgt later). De flessen werden versierd met washitape en lint, voor de bloemen werden bloemen van het 'wilde type' gekozen.

Washitape en rietjes van studio lala

Washitape en gouden dots van studio lala

Ballonnen van studio lala

Gezien het hier een feest betrof voor een stoere jongen, wou ik toch wat stoere elementen op de tafel. Ik kocht een zak supergoedkope dino's en spoot ze goud voor de deco op tafel. Sommigen waren zo goedkoop (en dus brol) dat ze niet konden staan. Deze lijmde ik vast op een deksel en spoot ze dan goud (niet eerst spuiten en dan lijmen, anders hangt je dino vastgelijmd aan een dun laagje verf en niet aan het deksel).

Voor het communiefeest en ons trouwfeest spaarde ik vanalles van glazen potjes en flessen. Gelukkig kreeg ik massa's hulp! Kleine potjes vulde ik met kleine doopsuikers en het deksel werkte ik af met een dino in goud. De kindjes dronken met papieren rietjes uit recycleerde hoge yoghurtpotjes.

Rietjes van studio lala

Menukaarten en al het andere drukwerk werden besteld bij Tadaaz.

De houders voor de heliumballonnen maakte ik zelf, wegens gebrek aan mooie gevallen in de winkel. Ik vulde lege gerecycleerde blikken met plaaster, liet een sleutelring voor de helft in de plaaster drogen en eenmaal droog kreeg alles verschillende lagen goud. Superhandig (want de plaaster weegt goed door) en origineel!

Hier zie je eentje op de tafel staan.

De kinderen kregen elk een goodiedoosje van studio lala gevuld met leuks van de action (kleuren, mini spelletjes, ...)

Grote confetti's in goud maakten de tafels af.

Snoepzakjes werden gepersonaliseerd en uitgedeeld aan alle kindjes.

De cava werd tradioneel in een fluitglas geserveerd, de picon in een masonjar. Voor de kids stonden een kan oasis en niet-breekbare potjes ter beschikking.

De familiegeschenken en herinneringen etaleerden we op een oude kast. De fotoboekjes werden besteld bij boekje van karton, het grote fotokader is een foto gedrukt op mdf en is een zalige herinnering en een supermooie foto van de kids! De fotoreportage (zigzagfoto's) maakte ik zelf. De letters werden gekocht bij floralux en werden in themakleur gespoten.

Om duidelijk te maken dat het om Mathis zijn eerste communie ging, maakte ik een 'bollo smitto' met gerecycleerde koffiedozen van de colruyt (ideaal als er op het werk om de twee weken één leeg is, ik spaarde ze al geruime tijd). Deze bekleefde ik met stof en de met de cameo silhouette uitgesneden letters en cijfers streek ik op de stof.

Ik bestelde bij smartphoto foto's met een retro kantje, nl prints gelijkend op een polaroid. Zeven jaar Mathis werd in beeld gebracht.

En last but not least, ik naaide een 25 tal meter vlaggenlijn die de hele zaal opfleurde. De oude 'gewelven' van de serre die dit zaaltje voorheen was waren voor deze vlaggen gemaakt.